Manisa 1520r.
Armia Sulejmana pędziła na koniach przez las. Konie szarżowały szybko i sprośnie. Jeden z sług Sultan'a jadąc na ogierze trzymał flagę Turcji.
Od razu zatrzymali się. Usłyszeli orła. Ibrahim Pasza zszedł z konia i ubrał specjalną rękawicę. Zawołał go nietypowym gwizdkiem. Orzeł podleciał i usiadł na jego ręce. Z daleka było słychać jak nadciągają rumaki. Sulejman i jego poddani przygotowali się ochronnie. Nadjechały trzy osoby. Jeden z nich zsiadł z szkapy. Podszedł bliżej, uklękną i zaczął mówić:
-Jam jest płatny Sultański Neil'manada przynoszę prze widomość od wielkiego Rakri Paszy.
Sulejman zsiadł z konia i podszedł odebrać tubę z listem. Otworzył ją, wyciągną list i zaczął czytać:
"Nasz Pan i władca Sultan Seljuhan nocą dwudziestego drugiego września po wieczornej modlitwie w koszarach czobu dokonał żywota i połączył się z bogiem. Książę Sulejman musi jak najprędzej wyruszyć w drogę"
Spojrzał się na Ibrahima Paszę, on wyciągną miecz, podszedł i uklękną przed Sulejmanem, zaczął mówić
-Panie, tron wielkiej dynastii Osmanów i wszystkie jego dobra czekają na ciebie.
Sulejman wziął miecz w swoje ręce i wszyscy uklękli.
___________________________________________________________________________
______________________________________________________________
Oto jest mój nowy blog. Jestem bardzo zachwycony tą historią. Wam też powinna się podobać. Miłego czytania. ;)
~Anthony
